❤ بهار ❤

هیچ دانی ز زمستان که بهاری دارد
خوش به حال دل من، چون تو نگاری دارد❤
گر چه در حال خزانم به تو دلشادم من
می سپارم ره عشقت که، قراری دارد❤
کاش میشد به دلم پا بنهی تا بینی
که ز هجر تو چه سان، درد و خماری دارد❤
گر که صد بار بمیرم ز تو بیدارم من
مگر این عاشق تو، راه فراری دارد❤
بی تو بر چنگ کدامین کس خود بنوازم
عاشقت جز تو مگر، ایل و تباری دارد❤
از خدا جز تو چه خواهم که نخواهم هرگز
مگر این عاشق تو، جز تو نداری دارد❤
دوری ات از من دلخسته توان بگرفته
عشق خود را تو نگیر، گریه و زاری دارد❤
جز سرودن ز تو و عشق تو و چشمانت
عشقم این شاعر تو، جز تو چه کاری دارد❤
از بس از دوری تو غصه و غم خوردم من
مدتی می شود این چشم، که تاری دارد❤
گر که پرسی که چه سان عاشق تو هستم من
عشق تو قلب مرا، چشمه جاری دارد❤
بی تو آرام نگیرد دل و جانم هرگز
تا ابد با تو توان، گر که تو داری، دارد❤
گر که پرسی ز دلم شاهد او هستم من
این دلم میل به چشمان تو، آری، دارد❤